Afscheid nemen. Het is een beladen onderwerp waar we liever niet over nadenken. De aandacht gaat uit naar het leven en de idee om daar zoveel mogelijk uit te halen. Toch hoort ook de dood bij het leven. En een waardig afscheid en liefdevolle uitvaart is een ieder gegund. Wij vroegen ons af: nemen we nu anders afscheid dan dat we dat vroeger deden? Zijn er nieuwe ontwikkelingen?
“Nieuwe ontwikkelingen zijn er zeker, maar we hebben het wel over een emotionele gebeurtenis. Een moment waarop je zoekt naar troost, maar ook herkenning. Teruggrijpen op dat wat we kennen geeft houvast. De mens is toch een gewoontedier die niet snel een andere keuze maakt,” vertelt Ingrid van Dijk van Uitvaart Maas en Waal. Vincent Tromp van Suzanne van Horssen Uitvaartbegeleiding, Het Afscheidshuys in Beuningen en Wessels Uitvaartverzorging in Wijchen onderschrijft dit. “Troost zoeken in herkenning is een belangrijk aspect bij elke uitvaart. Elk mens is uniek en verdient een persoonlijk afscheid.”
Elke uitvaart is een weerspiegeling van een uniek leven.
In allerlei details is die persoonlijke benadering terug te zien. In de muziekkeuze, het eten dat geserveerd wordt of bijvoorbeeld door de kist mooi te versieren of te beschilderen.
Duurzaam afscheid
Met meer oog voor het milieu een laatste rustplaats zoeken is een ontwikkeling in opkomst. Begraven, cremeren het zijn niet de meest milieuvriendelijke gebeurtenissen. “Wel kunnen we samen kijken naar wat we zelf kunnen doen om het milieu te ontlasten,” vindt Ingrid. “Door in plaats van de te doen gebruikelijke spaanplaat kist te kiezen voor duurzaam hout bijvoorbeeld. Daar kunnen wij als uitvaartondernemers het voortouw in nemen.” “Karton is een andere optie,” vult Vincent aan. “Maar ook dat is niet zonder nadelen. Karton is bijvoorbeeld niet stevig genoeg om een zwaar bloemstuk op de kist te kunnen leggen en het geeft meer asresten na een crematie.”
Ondanks dat de meeste mensen toch kiezen voor het bekende, zien beide uitvaartondernemers wel dat er steeds meer mensen zijn die kiezen voor een natuurbegraafplaats. Op landgoed Mookerheide bijvoorbeeld of natuurbegraafplaats de Maashorst in Schaijk. Mooie natuurgebieden waar je een stuk grond koopt met oneindige grafrechten. Gedenktekens zijn er niet, bloemen mogen er slechts een paar dagen liggen bij de teraardebestelling, maar via GPS is de plek terug te vinden. Zo heb je altijd een mooie plek om naartoe te gaan om de overledene te gedenken.
Afscheid nemen van iemand die je liefhebt is iets wat je altijd bij blijft. Het is een moment dat je het liefst zo goed mogelijk aan laat sluiten bij het leven en de wensen van de overledene. Het is dan ook geen slecht idee om daar nu, bij leven, alvast over na te denken en met elkaar te bespreken.
Resomeren
Naast begraven, cremeren of het lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap is sinds dit jaar ook resomeren een optie. Het lichaam wordt dan ontbonden in een bad van kaliumhydroxide. Dat klinkt plastisch en is ook een optie dat nog niet heel bekend is en waar we ook nog aan moeten wennen. Toch spreekt het duurzaamheidsaspect veel mensen aan. Het kan zomaar zo zijn dat er in de toekomst steeds vaker voor gekozen wordt.
Natuurbegraafplaatsen
Natuurbegraven is de oudste en meest natuurlijke manier van begraven. Door het eeuwigdurende grafrecht wordt de natuur beschermd, het is een van de redenen waarom steeds meer mensen kiezen voor een natuurbegrafenis. Daarnaast zijn de plekken buitengewoon sereen. Kronkelende bospaden, zonovergoten boskamers waar de oorspronkelijke begroeiing weer de ruimte krijgt, hei en oeroude eiken. Het zijn bijzondere plekken voor een bijzonder mooie laatste rustplaats.